Eind maart/begin april reisde ik voor 2 weken door Portugal en het noorden van Spanje. Gewoon er even tussenuit, maar uiteraard met het nodige fotomateriaal in de koffer. Het Iberische schiereiland herbergt immers een aantal prachtige amfibieën en reptielen met een aantal soorten die nergens anders ter wereld voorkomen. Een daarvan, de Cantabrische adder (Vipera seoanei) is een giftige slang die ik al lang eens wilde zien en fotograferen. Tijdens een trip naar dezelfde regio in 2012 lukte dit helaas niet. Toegekomen in het nationaal park Penada-Gerês waren de omstandigheden ideaal: een lentezonnetje in de avond waardoor het (althans op windvrije plekjes) aangenaam warm was. Tijdens een korte avondwandeling werd dit bevestigd door een vluchtige waarneming van een eerste adder, die echter onmiddellijk in de dichte vegetatie verdween... Dat zag er veelbelovend uit voor de volgende morgen! Groot was dan ook de teleurstelling toen de volgende ochtend het volledige landschap bedekt was met 10 cm sneeuw. Verder naar het zuiden dan maar, de Cantabrische adder zou bij een vluchtige waarneming blijven...

In de loop van de volgende dagen bleef mijn blik bij het doorbladeren van mijn veldgids echter telkens iets langer hangen op de pagina van dit prachtige dier, waardoor ik al snel besliste dat we daar tijdens de lange terugreis sowieso opnieuw moesten passeren. Reste me er enkel nog om mijn wederhelft te overtuigen van mijn strakke plan. Na wat gemor over koude en sneeuw en voorzichtige beloften van mijn kant over zon en warmte, kreeg ik toch mijn zin. En schenen deed hij, de zon! Met als gevolg verschillende Cantabrische adders (wat een prachtbeesten!!!) en als kers op de taart dan ook nog eens een volledig zwart exemplaar. Ik wist niet waar eerst te kijken en zou bijna vergeten fotograferen, wat een slangenpracht!

Enkele foto's: 

Zoek de 10 verschillen tussen beide foto's!