'The real arctic king'

Stel je voor; je vaart met een kleine ijsbreker door het pakijs op minder dan 1000 km van de Noordpool, langs de verlaten kusten en eilanden van Spitsbergen. Het lijkt tergend stil te zijn op vlak van biodiversiteit, maar je weet dat alles wat je hier tegenkomt, een onwaarschijnlijk magische reputatie heeft én hoog op het verlanglijstje staat om te zien én te fotograferen! Je wilt niks missen, dus sta je continu op de boeg te turen door de verrekijker, op zee voor walvissen, naar land voor ijsberen, naar de lucht voor ivoormeeuwen,....Tot je plotseling twee kleine streepjes ziet bewegen op een strand aan de horizon! Nog wat dichter, en ja, er hangt nog een lijf aan die twee streepjes, en ja, er zijn er meerdere! Waaaaalrussen!!!! De kapitein knipoogt en weet maar al te goed waar we heen varen.

Zo moet het ongeveer gegaan zijn op onze trip, want vanaf dat visioen in de kijker ging alles pijlsnel; zodiacs te water laten, inladen, hup hup naar een veilige plek (ijsbeergevaar!) op het strand, en voorzichtig de walrus-kolonie benaderen, tot je plots oog in oog staat met een kolos van meer dan een ton, die warempel nog nieuwsgieriger is dan jezelf en pas halt houdt op een paar meter! Hier brak de digitale hel los, de camera's kregen het roodgloeiend, lenzen werden verwisseld in ijl tempo, geheugenkaartjes werden machinegeweer-gewijs geladen, en na enkele uren pas keerde de rust terug, met de daarbijhorende voldoening! Tijd om even rustig te genieten van deze wonderlijke arctische schepsels. We staan aan een kolonie mannetjes, de wijfjes en hun kraamkolonies liggen veel oostelijker, quasi onbereikbaar. We zien korte tanden, lange tanden, jongere mannetjes, oudere mannetjes, dikke joekels, nog dikkere, huiden die gehavend zijn door gevechten met hun slagtanden,...

Respect voor deze dieren (niet alleen omdat ze de langste penis hebben van het hele dierenrijk; 60cm...!) maar omdat ze heer en meester zijn hier in hun leefgebied, ze hebben immers geen vijanden (ijsberen proberen wel eens, maar maken tegen volwassen en gezonde beesten geen schijn van kans), en daarom worden ze soms wel eens de échte koning van het noorden genoemd. Gelukkig nemen ze tegenwoordig in aantal weer toe, nadat ze wereldwijd bijna werden uitgeroeid tijdens de exploraties van poolzeeën. In enkele jaren werden zo 100.000 dieren afgeslacht, om bijvoorbeeld te eindigen als riem voor machines (de huid is heel dik en sterk, en een in mootjes gesneden walrus levert nogal wat lussen op...).

Hier is een kleine selectie foto's, genomen met Nikon D3x, D300s, 200-400 en 600mm.