Je kent niet de natuurfotograaf, maar wel zijn beelden. Ik denk niet dat veel mensen Frans Lanting persoonlijk kennen maar zijn beelden van keizerpinguins des te meer. De badende tijger van Michael Nichols, de ijsberen van Rosing, de barracuda's van Dave Doubilet, de narwallen van Paul Nicklen, de kraanvogels van Vincent Meunier,... je weet wat ik bedoel. Je droomt ervan zelf beelden te maken die zichzelf overstijgen. Die mensen bijblijven, die zich losmaken van de plaatsen waar ze zijn gepubliceerd en zich in de geheugens nestelen. Ik denk dat ik er al enkele heb gemaakt die in de buurt komen. Vooral omdat mensen me komen zeggen dat ze dit heel goede foto's vinden en dat ik maar eens moet uitzoeken wie de fotograaf is, misschien iemand om eens aan te spreken om bij Vilda te komen. Ik zeg dan niets, maar ik ben dan gewoon wat stiekem trots. Ik merk wel dat het altijd om hetzelfde type beelden gaat, blijkbaar ken ik maar één kunstje, maar dat lukt dan tenminste toch aardig.