Nice Beaver :-)
Mijn eerste fotografische uitspattingen speelden zich af langs de boorden van de Leie. Was ik 50 jaar eerder geboren, dan had ik daar vermoedelijk nog lyrisch over kunnen terugdenken, in termen van kronkelende meanders vol leven en zuiver water, maar dat is dus niet het geval. Nochtans slaagde ik erin om temidden het Texas van Vlaanderen nog wat natuurplekjes te ontdekken en daar met mijn telelens en macrolens het gevogelte en dergelijks te verschalken op de gevoelige plaat.
Ondanks dat de Leievallei zo zwaar aangetast is, is ongetwijfeld daar mijn lichte voorliefde ontstaan voor rivieren en al wat daar in/op/langs afspeelt. Bijna 20 jaar zocht ik dan ook geregeld rivieren op om te gaan fotograferen en dieren en planten te zoeken. Leie, Schelde, IJzer, Maas en zelfs de exotischere rivieren als de Poolse Biebrza* hebben ondertussen niet zoveel geheimen meer voor me, hoewel ik er nog steeds vaak naar terugkeer. Al meerdere jaren schaamde ik me dus stilletjes dat ik nog nooit Frankrijks grootste rivier, de Loire had verkend, behalve die ene keer dan om kievitsbloemen** te gaan zoeken in de omliggende weilanden.
Het werd dus tijd om er toch eens werk van te maken, de tank te vullen en richting zuiden te bollen. Mijn fotograaf-vriend Roeland vergezelde me daarbij, en gaf goede tips om lekkere wijnen te proeven overdag, wanneer fotograferen niet mogelijk was vanwege het harde licht.
Doel was vooral leuke plekjes te vinden, om later terug te keren en doelgerichter te kunnen gaan fotograferen. Dat bleek dus niet zo’n harde taak, continu hielden we halt, en konden ons op elke plek wel een tijd bezig houden. Maar het grootste doel voor mij was Bevers zien en fotograferen. Mijn laatste poging was geleden van in Estland, enkele jaren geleden. Toen moest ik in de kano met de drijfhut achteraan vastgebonden enkele kilometers stroomopwaarts peddelen naar een bewoonde beverburcht in een meander. Nu is de drijfhut ook meegegaan in de auto, en dat bleek een goede beslissing. Langs de Loire leeft sedert de jaren tachtig terug een goede populatie Bevers, en wie tijd neemt om te zoeken, heeft vrij veel kans er te zien. Hoewel het lastig was een plek te vinden die voldeed aan de eisen van de fotograaf (niet te diepe bedding, niet te zware stroom, geen vissers, mooie omgeving, verse sporen,…) zijn we er op het laatste nippertje in geslaagd een familie Bevers met jongen te vinden op een ideale locatie. Het was een uitdaging om op het snelstromende water de hut stil te houden om de Bevers niet af te schrikken, maar ook om scherpe foto’s te kunnen maken tijdens de schemeruren, wanneer de dieren het actiefst zijn. Wat me lang zal bijblijven, is het luide knarsen en knagen aan de takken die goed hoorbaar was op enkele meters afstand ;-) Takken van enkele centimeters dik, die ze met enkele happen doorkliefden met hun scherpe tanden in enkele seconden…en dan sta je daar met je (lekkere en malse ?) benen in het water en Bevers die passeren onder water op een meter afs-tand ;-)
Een leuke afsluiter van een spannende verkenning van een prachtige rivier, vol verrassende hoekjes.
Tot binnenkort,
Yves
(*:Dit voorjaar ben ik Kemphanen en sternen gaan fotograferen in de Biebrza, zie maar in de catalogus. Later komen daar nog beelden bij van een ballonvlucht over de Biebrza!)
(**:zie eerder deze blog, een trip naar de vallei van de Loire in het vroege voorjaar)


Nikon D3 AF-S VR 500mm F/4


Ook Bevers hebben tandenstokers nodig...

Bever sleurt net afgeknaagde tak naar het water
Nikon D3 AF-S VR 500mm F/4

Lekkerrrrr, die populier!

Yves gluurt vanuit zijn drijvende hut op de Loire

Wie ziet de Bever ?
Vroege reiger op de Loire
